«در اطلاعاتی که از زبان یکی از اسرای فلسطینی که اسرائیل او را در چارچوب معامله‌ای با اردن آزاد نمود، نقل شده، آمده است:
ایرانی‌هایی که در زمان تجاوز اسرائیل به لبنان ربوده شدند،در چارچوب تبادل خدمات،در آن تاریخ به مقامات اسرائیلی تحویل داده شدند و آنها پس از 3 سال حبس در زندان صرفند در سال 1992(1371) به زندان نفحه انتقال یافتند، زندان نفحه که از دسترس رسانه‌های محلی و بین‌المللی و بازدیدهای نمایندگان کمیته صلیب‌سرخ به‌دور است.
اسیر فلسطینی که با موقعیت این زندان به‌خوبی آشناست،
می‌گوید: این زندان با طراحی خاص و با انگیزه جداسازی زندانیان از یکدیگر و تخریب روحی آنها ساخته شده است.»
زندان نفحه واقع در95 کیلومتری مرز مصر با فلسطین‌اشغالی به‌سرمی‌برند. این زندان به‌طور دقیق بین مناطق «بئرالسبع» و «ایلات» قرار دارد. به گفته این منابع، چهاردیپلمات‌ایرانی ازسال 1992(1371) پس از گذراندن سه‌سال حبس درزندان صرفند به زندان نفحه منتقل گردیدند، ولی ازشرایط و محل بازداشت آنها قبل ازاین مدت خبری ندارند .
این زندان درسال 1980 (1359) در زمینی وسیع با دیوارهای مستحکم ساخته شد. هدف از ساخت این زندان، تخریب روحیه زندانیان و جدا ساختن کلی آنها از جهان می‌باشد، به نحوی که زندانی پس از ورود به آنجا دیگر امید برای دست یافتن به آزادی را به‌کلی ازدست می‌دهد.
سلول‌های این زندان دارای سقف‌های بسیارکوتاهی بوده وعرض هرکدام کم‌تر از نیم‌متر می‌باشد به نحوی که آنها را مبدل به قبرهایی ساخته است که در امتداد یک تونل کشیده شده‌اند. در انتهای تونل نورگیر کوچکی وجود دارد که ازطریق آن، نورخورشید وارد تونل می‌گردد. این نورگیر با انواع و اقسام وسایل حفاظتی پوشیده گردیده ونواری برقی نیز دورتا دورآن را فراگرفته است، به نحوی که هرکسی دستش به آن بخورد، درجا کشته می‌شود. این نورگیر تنها راه ارتباط زندانیان با جهان بیرون می‌باشد و ازاین طریق که تحت محافظت شدید دوربین‌های حفاظتی می‌باشد، به زندانیان غذا داده می‌شود.
<<< ماهنامه نداءالقدس >>>
کتابی که همه باید بخوانند ! <<< کمین جولای 82 >>>
لینک دانلود : دریافت
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.